Jaú Otobüs Terminali: Kentsel Bağlantı ve Yapısal Organizasyon

Jaú Otobüs Terminali, Brezilya'nın São Paulo eyaletinde, mimar João Batista Vilanova Artigas tarafından 1973–1975 yılları arasında tasarlanıyor. Proje, kentin iki farklı kotta bulunan paralel caddesi arasında kalan eğimli ve zorlu bir arsada konumlanıyor. Bu durum, yapının yalnızca bir terminal binası değil, aynı zamanda kentsel ölçekte bir bağlantı altyapısı olarak ele alınmasını gerekli kılıyor. Artigas, araziyi kesintisiz bir akış sağlayacak şekilde rampalar, sütunlar ve levhalar aracılığıyla yapılandırıyor. Terminal, sadece bir ulaşım noktası değil, kent dokusu içinde geçirgen ve erişilebilir bir kamusal alan olarak işliyor.


Yapının tasarımında, mimarın São Paulo Üniversitesi Mimarlık ve Şehircilik Fakültesi binasından da bilinen strüktürel ifadeye öncelik verildiği görülüyor. Betonarme elemanlar, taşıyıcı sistemin ve mekânsal organizasyonun temel unsurlarını oluşturuyor. Proje, Vilanova Artigas'ın 1970'lerde Jaú kentinde geliştirdiği yaklaşık on beş proje arasında yer alıyor. Bu dönemin, mimarın askeri diktatörlük nedeniyle üniversiteden uzaklaştırıldığı yıllara denk gelmesi, onun kamusal projelerle kentsel ölçekte üretim yapmaya yöneldiği bir sürece işaret ediyor.


Jaú Otobüs Terminali, kapalı bir yapıdan çok, kentle bütünleşen açık ve geçirgen bir sistem olarak ele alınmış olmasıyla dikkat çekiyor. Mimari çözümün, alanın topografyasına ve kentle ilişkisine doğrudan yanıt verdiği görülüyor.


📸 @nelsonkonfotografias