Kalbin terbiyesi

İnsanın yolculuğu aslında kendi içine dönmekle başlar. Başkalarının haline bakarak yüreğini yoran, kendini ilgilendirmeyen şeylere karışarak vaktini ziyan eden ve her sözü dillendirmek için acele eden bir insan, hem huzurunu hem de hikmetini yitirir. Oysa rahatın yarısı başkalarının yükünü sırtına almamaktadır. Edebin yarısı, kendini ilgilendirmeyene dokunmamaktadır. Hikmetin yarısıysa susmayı bilmektir. İnsan susarak düşünmeyi, düşünerek tartmayı ve tartarak anlamayı öğrenir. Hayat, kendine dönmeyi bilenler için daha berrak, daha sade ve daha katlanılırdır. Gerçek huzur, başkalarının hayatına bakarak değil, kendi kalbini terbiye ederek bulunur.