Kalbimizi yoran her şeyden uzaklaştıkça, aslında bize iyi gelen şeylere daha çok yaklaşırız. İnsanın huzuru, gürültüden değil, dinginlikten doğar. Kendimize verdiğimiz sözleri tutmak, dünyanın en çetin mücadelesidir; çünkü insan, başkasına değil önce kendine yenilir ya da kendine karşı kazanır. Hayatla kavga etmeyi bıraktığında, dünyanın yükü hafifler; direndiğin yerde yorgunluk, teslim olduğun yerde huzur saklıdır. Yanlış yerlerde doğru kalmaya çalışmak, insanın ömrünü tüketir. Hakikat, yanlış zeminde yeşermez. Doğru yerde var olmak ise kalbe ferahlık verir. Ve bazen görünmemek, kaybolmak değil; sadece kendini yanlış bakışlardan çekip almak demektir. Çünkü insan, her yerde olmaya çalıştığında eksilir; ama seçici yoklukta çoğalır.
1-4
Cins
Kazanmalıyım söz verdim kendime
2-4
Cins
Hayatla kavga etmeyi bıraktım
3-4
Cins
Artık yanlış yerlerde doğru kalmaya çalışmıyorum
4-4
Cins
Saklanmıyorum sadece görünmek istemediğim yerlerde artık yokum