Göz kusur aramaz, gönül bir gönlü sevince 🤍

Sevdaya tutulan, kusuru görmez; gönül sevince göz, sadece yârdeki güzelliği görür.
Çünkü seven insan, eksik aramaz; kalbin meyli bir kez olunca, geri kalan her şey teferruat olur. Aşk, en başta bir kabulleniştir. Kusurla değil, var olanla sevmektir. Gönül bağ kurduğunda, göz yargılamaz; sadece anlamaya çalışır. Zira sevgi, değiştirmeye değil, anlamaya yönelir. Bir insanı tüm yanlarıyla, geçmişiyle, kırgınlıklarıyla, eksikleriyle kabul edebilmektir gerçek sevda. Ne gördüğünü değil, nasıl baktığını belirler aşk. Bu yüzden sevda göze değil, yüreğe bağlıdır. Seven, gözüyle değil, vicdanıyla görür. Ve bazen en çok, gözün kusur aramaktan vazgeçtiği yerde başlar insanın gerçek yolculuğu. Çünkü sevmek, kusurla birlikte razı olmaktır.