Sabahattin Ali'den kelimelerin tükenmesine dair

Bazen en büyük sessizlikler en derin çığlıklardır. İnsan anlatmak istese de bulamaz bazen kelimeleri; ne içinin sancısını, ne yüreğinin ağırlığını taşıyacak bir cümle gelir aklına. Dil susar, gözler konuşur. Suskunluk, çoğu zaman kaçış değil, bir arayıştır; kendine dönmenin, kalbinle yüzleşmenin ilk durağıdır. Çünkü bazı yaralar ancak kendi içinde, sessizliğin o karanlık ve derin odasında iyileşir. Sabahattin Ali'nin dediği gibi, insan çoğu zaman başkalarına anlatamadığı için değil, kendi dilinde kelime bulamadığı için susar. Belki de kelimeyi bulduğumuzda, yük hafifler, içimizdeki deniz biraz durulur. Suskunluğunuzun size ne anlatmaya çalıştığını dinleyin; bazen en gürültülü hakikatler en sessiz anlarda duyulur.