Halil Cibran'dan güzeli saklamaya dair

İnsan kalabalığı, çoğu zaman hakikatin ve güzelliğin en büyük düşmanı olmuştur. Çünkü insanoğlu, kendisine ait olmayanı kıskanır, anlayamadığını küçümser, kavrayamadığını ise bozup yok etmek ister. Oysa gerçek bir aşk, en çok sessizlikte büyür; gözlerden uzak, gönüllerde gizli kaldığında olgunlaşır. Paylaşıldıkça değil, korunup saklandıkça derinleşir. Halil Cibran'ın dediği gibi, “insanlar güzel şeyleri mahveder.” bu cümle kısmen doğrudur çünkü güzelliği taşımak, herkese nasip olmayan bir sorumluluktur. Bir bahçedeki en narin çiçek gibi, aşk da kendisini hoyrat ellerden saklamayı ister. Bazen susmak, kalbin en büyük emaneti olur. Bazen gizlemek, sevginin en yüce ifadesi haline gelir. Asıl mesele, herkesin onayına muhtaç olmadan, kendi kalbinde bir hakikati yaşamanın kudretidir. Güzeli gizlemek, onun değerini azaltmaz; aksine, ebedîleştirir.