Fuzuli'den söz söylemenin irfanına dair

Sözün de bir adabı vardır; tıpkı susmanın bir ahlâkı olduğu gibi.İncitmek sadece eylemle değil, niyetle de olur.İnsan, en çok da diliyle sınanır; irfan, işte burada başlar.

Her söz, sahibini ifşa eder; çünkü dil, kalbin tercümanıdır. İncitmek yalnızca bir eylemle olmaz; bir bakışla, bir suskunlukla, bir kelimenin ardına gizlenmiş niyetle de olur. Bu yüzden konuşmak irfan, susmak izan ister. İnsan, en çok da diliyle sınanır; çünkü kelimeler, karakterin izini sürer. Zira her söz bir sorumluluk, her sessizlik bir tercih barındırır. İncitmemeyi bilmek, sadece naziklik değil, insanlığın ta kendisidir. Fuzûlî'nin dediği gibi: “Söz söylemek irfan ister, anlamak insan.” Ne söylediğimiz kadar, nasıl söylediğimiz; ne anladığımız kadar, neyi anlamaya niyet ettiğimiz de bizi insan kılar.