Şair, Şiir ve Sultan
Üsküplü Yahya Kemal Beyatlı, Türk edebiyatının büyük şairlerinden biridir. Annesi Nakiye Hanım, Rumeli Türklüğünü ruhunun derinliklerinde hisseden bir kadındır.
O, sahip olduğu zarafet, şuur ve irfanla evladı Yahya Kemal’i, -doğum ismi Ahmed Âgâh- büyük bir hassasiyetle yetiştirmeye gayret etti. Evladına, kucağında olduğu hâlde gözlerine bakarak, başını okşayarak nasihatler verdi. İtikatlı bir insan, hakiki bir Müslüman olarak ona, evvela Peygamber Efendi'imizi (s.a.v.) sevmesini, bilmesini öğütledi. Ardından Nakiye Hanım, oğluna bir ismi daha zikretti. O isim; kendisinin, babasının, büyüklerinin velhasıl Türklerin Balkanlar’da başı dik, gurur ve haysiyetleriyle birlikte yaşamalarına imkân sağlayan, Sultan Murad Hüdâvendigâr’dı. Sultan Murad Han, küffar ehlinin korkulu rüyasıydı.
Yahya Kemal Beyatlı, zihninde cevapsız sorularla, gönlünde karmaşık duygularla İstanbul’u terk edip Paris’e gittiğinde, onu yeniden yurt topraklara geri getiren, ona “Süleymaniye’de Bayram Sabahı” isimli şiiri yazdıran, gönlünde bu topraklara olan bağlılığını hatırlatan kim bilir belki de annesi Nakiye Hanım’ın o nasihatleri veyahut çocukluğunda Rakofça kırlarında dinlediği ecdadının kahramanlık hikâyeleriydi. Bu, olsa olsa şiirin yolculuğuydu.