Mahallenin yenilenen kimliği SENHORA DA BOA NOVA KİLİSESİ

Senhora da Boa Nova Kilisesi, Portekiz’in Cascais Belediyesi’ne bağlı Estoril’de yer alıyor. Yerel halk, Estoril’in sahil kasabasından uzak, çok katlı apartman bloklarıyla çevrili ve uzun süredir ihmal edilen bu bölümünü 'Dünyanın Sonu Bölgesi' (O Bairro do Fim do Mundo) olarak adlandırıyor.

Doğu ve güney yönlerindeki çevrenin ve banliyö yerleşimlerinin mahalleye ilham verecek ya da tanınabilir bir referans sunmadığı gözlemleniyor. Bu sebeple, mahalleye güçlü bir kimlik kazandırmak için kilisenin kulesi, simgesel ve tanınabilir bir yapı olarak tasarlanıyor.

Sosyal ve ekonomik açıdan güçlü bir yapı oluşturmak için proje yerel halkın katılımıyla gerçekleştiriliyor. Bu katılımcı sürecin sonunda tasarımda çok fonksiyonlu program uygulanıyor.

Projede bir kilise, eski mahalle sakinlerine istihdam ve çocuk bakım hizmeti sunan bir toplum merkezi, bir ilkokul ve bir oditoryum yer alıyor.

Senhora da Boa Nova kilisesinin mimarisi, özellikle boşluk kavramı üzerinden kurgulanıyor. Kutsal alan nef ve topluluğun bir araya gelebileceği avlu olmak üzere iki farklı boşluk tasarım sürecinin temelini oluşturuyor.

Nef olarak adlandırılan kutsal alan, sonsuzluk ve temsil edilemezlik duygusunu yansıtacak şekilde tasarlanıyor.

İç mekânda duvar ile tavan arasındaki sınır ortadan kaldırılarak, iç kubbe sayesinde tek parça ve bütüncül bir mekân hissi sağlanıyor.

Senhora da Boa Nova kilisesi ve kompleksi İtalya'da düzenlenen Akdeniz'de Yaşamak (Abitare il Mediterraneo) 2013 Ödülü'nü kazanıyor. "Kültürel entegrasyon için dini mimari" temasında değerlendirilen kilise, gecekondu mahallesini dönüştürmesiyle öne çıkıyor.